Het zijn weliswaar de zakelijke successen die hem energie geven, maar een workaholic is Marco Groenendijk (41) allerminst. Ondernemen doet de eigenaar van iOnline en Anyway op gevoel en intuïtie. En daarin is de Ondernemer van het Jaar 2014 zelden teleurgesteld. ,,Ik ben net een kameleon, pas me moeiteloos aan.’’

Hij noemt zichzelf een allemansvriend, voelt zich thuis bij ‘boeren en buitenlui’, maar verkeert met hetzelfde gemak in het gezelschap van omroepdirecteuren en ondernemers die miljoenen omzet draaien. Normaal gesproken trekt hij rond het vroege tijdstip van dit interview tegelijkertijd met zijn drie schoolgaande kinderen de deur achter zich dicht om zijn werkdag te beginnen op zijn kantoor op de Harselaar. Vandaag moet het twintigkoppige team van iOnline het eerst even zonder hem doen.

Marco Groenendijk kan zich eigenlijk niets leukers bedenken, vertelt hij enthousiast. Apps en internet. Het is zijn lust en zijn leven. En zonder onbescheiden te willen zijn, kan hij concluderen dat hij samen met zijn team in vijf jaar tijd een interessante klantenkring heeft weten op te bouwen. Televisieland (waaronder SBS, RTL en NCRV) heeft hem ontdekt, maar ook landelijke ondernemingen als DHL, BMW, PLUS en HEMA behoren tot de klantenkring. Met recht een ondernemer die een Barnevelds product nationaal heeft weten te vermarkten.

Wist je al vroeg in je leven dat je ondernemer wilde worden?

,,Nee helemaal niet, al werd er wel vaak tegen me gezegd dat ik vast voor mezelf zou gaan beginnen, omdat ik altijd handeltjes had. Ik ben altijd geboeid geweest door techniek, maar op de middelbare school wilde ik tuinarchitect worden, vraag me niet waarom. Gelukkig kwam ik er al snel achter dat de techniek beter bij me paste en ben ik de opleiding Industriële Automatisering gaan doen. Omdat ik niet wist welke richting ik op wilde, ben ik eerst in militaire dienst gegaan, als VN-militair naar centraal Bosnië waar net de oorlog begonnen was. Een rare keuze maar achteraf een goede stap. Ik ben er van een jongetje een man geworden, precies wat ze altijd van het leger zeggen. Ik heb levensbedreigende situaties meegemaakt, kogels dwars door mijn voorruit gehad, en veel grimmige situaties meegemaakt. Dat verandert je, maakt je volwassen. Toen ik uit dienst kwam, zocht ik meer vastigheid. Ik ben gaan samenwonen en vond een baan als netwerkmonteur bij UPC, dat destijds internet van Chello ging uitrollen. Via betrekkingen bij Van Essen ICT en Solcon ben ik uiteindelijk in 2010 voor mezelf begonnen met dat waar ik in de afgelopen jaren thuis, in de avonduren, mee van start was gegaan: hosting faciliteren aan reclamebureaus en ict-bedrijven. Een grote stap, want ik verdiende daar destijds niet veel mee. Zeker niet voldoende om van te leven. Ik ben het in de breedte gaan uitbouwen met software- en webontwikkeling en binnen een jaar waren we met z’n vieren aan het werk.’’

Beschouw je jezelf als een succesvol ondernemer?

,,Het belangrijkste vind ik de lol die we met elkaar hebben, daar zijn financiën sowieso aan ondergeschikt. Ik hoef niet zo nodig te laten zien dat ik succesvol ben. Mij zal je ook zelden zien op netwerkborrels. Netwerken is leuk, maar niet als dat het enige doel van de avond is. Doe mij maar een avondje met mijn vrouw Sandra op de bank. Weliswaar vaak met een laptop binnen handbereik om nog het een en ander door te nemen en uit te zoeken, maar dat doe ik puur voor de lol.’’

,,Ik heb het geluk dat ik een goed gevoel heb voor het maken van de juiste keuzes. Ook wat betreft het kiezen van de juiste mensen in mijn team. Als ik een goeie designer of programmeur tegenkom en het idee heb dat-ie past binnen iOnline, dan neem ik hem aan. Of hij nou nodig is of niet, talent laat ik niet lopen. De meeste ondernemers laten hun mensen eerst overwerken tot het echt niet anders kan en gaan dan werven. Iedereen is gestrest en gefrustreerd door de werkdruk. En de nieuwe werknemer wordt als redder onthaald, waardoor hij de verwachtingen nooit kan waarmaken. Mijn insteek is: kies de juiste mensen en beoordeel ze op wie ze zijn en hoe ze in je bedrijf passen. Daarna op wat ze kunnen.’’

Wat voor soort ‘baas’ ben jij?

,,Binnen ons team is er geen hiërarchie, ik ben er gewoon onderdeel van. Ik functioneer als een soort vader. Dat gaat op een natuurlijke manier. Mijn collega’s zeggen regelmatig dat ik vrouwelijke voelsprieten heb. Als het niet helemaal lekker loopt tussen de mensen, dan voel ik dat meteen aan. Ik ga het gesprek aan door ze vragen te stellen. Zo krijg je dingen boven water en kan je tijdig brandjes blussen. Ik beschouw mezelf als een echte people manager. Dat zit in me, maar het komt ook voort uit de visie dat de waarde van dit bedrijf in de mensen zit.’’

Uit wat voor nest kom je en hoe heeft dat je gevormd?

,,Ik was de oudste, met een zusje en broertje onder me. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik twaalf jaar oud was. Daar heb ik weinig negatiefs van meegekregen. Wat wel impact had, was dat mijn zusje twee jaar later kanker kreeg. Ze is vier jaar ziek geweest voor ze overleed op veertienjarige leeftijd. Ik was toen zestien en weet nog als de dag van gisteren dat ik uit de klas werd geroepen met het bericht dat ze was overleden. Tijdens haar ziekteperiode ben ik uit huis geplaatst bij een heel fijn pleeggezin in De Glind. Daar kreeg ik wat ik nodig had: structuur, stabiliteit en pleegouders die op een prettige manier leiding gaven aan het gezin. Daar in De Glind heb ik, ondanks de zorgen en het verdriet om mijn zusje en het gemis van thuis, een hele prettige pubertijd gehad.’’

Wat drijft je ten diepste om met zoveel passie een zaak op te bouwen?

,,Het zijn de grote successen die me energie geven. Daar doe ik het voor. Mijn ambitie is om een award winning team te worden en een plaats te verwerven in de top-10 van meest toonaangevende creatieve bedrijven in deze branche. Dat betekent successen realiseren met landelijke klanten, en daarmee zijn we aardig op weg. Ik zit momenteel veel op het Mediapark in Hilversum, voor de ontwikkeling van apps die waarde toevoegen voor de kijker van bepaalde televisieprogramma’s.’’

,,Het klinkt misschien gek, maar op nieuwe klanten bereid ik me het liefst zo min mogelijk voor. Laatst ging ik met een collega naar een bedrijf waarvan ik niet eens wist wat ze deden. Dat klinkt misschien nonchalant, maar het helpt me om op een losse, niet geregisseerde manier vragen te stellen en een gesprek te voeren. Dat gaat vanzelf en het levert meestal optimaal resultaat op. Ik heb ook nooit stress tijdens klantgesprekken. Al zit ik bij de grootste mediaproducent van Nederland. Voor mij is het een absolute must om een goede klik te hebben met de klant. Creativiteit gedijt bij vertrouwen. Als dat ontbreekt, begin ik er niet aan of stop ik er mee.’’

Ervaar je ook worstelingen in je ondernemerschap?

,,Ik ben iemand die constant bezig is met nieuwe dingen, het liefst spendeer ik al mijn tijd aan het bedenken en ontwikkelen van vernieuwende ideeën. Maar dat kan natuurlijk niet, de ‘speeltijd’ is binnen ons team afgepast, er moeten tenslotte ook andere dingen gebeuren. Ik ben vrij impulsief, waardoor ik niet altijd even efficiënt werk. Mede om die reden heb ik twee adviseurs ingeschakeld; iemand die al 26 jaar ambitieuze ondernemers ondersteunt én een economisch geschoolde coach die me helpt om mijn goede en slechte eigenschappen inzichtelijk te maken en effectief in te zetten. Al kan ik niks leukers bedenken dan dat ik nu doe, soms denk ik: ik had psychologie moeten gaan studeren. Ik vind het namelijk bijzonder interessant om te zien hoe keuzes, koopgedrag en beleving kunnen worden beïnvloed door slimme marketing. Het lijkt me ook leuk om ondernemers of bedrijven te coachen, vooral in de opstartfase. Maar dat kan altijd nog. Later.’’

,,Halverwege 2012 ging het bij ons even wat minder. Het is niet gezegd dat als het goed gaat, het altijd goed blijft gaan. Je moet dus slim ondernemen, goed om je heen blijven kijken en vooral dicht bij jezelf blijven om als bedrijf gezond te blijven. Ik kijk daarbij niet graag naar het verleden, maar blik liever vooruit. Hoewel ik me steeds meer bewust wordt van ‘de tijd’. Ik merk dat ik naarmate ik ouder word steeds meer de behoefte krijg om dingen te verankeren, vast te leggen. Net als een bergbeklimmer die een tijd heeft geklommen, om zich heen kijkt en zich realiseert dat-ie wel heel hoog zit, om zichzelf vervolgens extra te zekeren zodat ie niet kan vallen. Dat gevoel.’’