BARNEVELD - Op zijn zeventiende begon Arend Hardeman zijn eerste bedrijf. Bijna twintig jaar later staat de nuchtere Kootwijkerbroeker aan het hoofd van een zakenimperium, waarvan Hardeman Isolatie het meest in het oog springt. ,,Ik wil het hoogste rendement uit mijn bedrijven halen, maar zal van de winst geen gekke dingen kopen ofzo.”

Alles blinkt en glimt in het nieuwe pand aan De Spil op bedrijventerrein Puurveen. Hardeman Isolatie zit er sinds een paar weken. Het oude onderkomen – aan huis in het buitengebied – werd te klein. En het zat de Kootwijkerbroekse ondernemer ook niet lekker dat er zoveel verkeer reed op zijn erf, zeker niet nu hij zelf kinderen heeft. Het pand oogt van binnen nog ruimer dan van buiten, doordat gebruik is gemaakt van glazen tussenwanden. De kleuren zijn ingetogen. Aan de wand hangen grote prints met natuurafbeeldingen. Vanuit zijn kantoor kijkt Hardeman uit over de weilanden. Net als vroeger op de boerderij.

Uit wat voor gezin kom je?
,,Uit een gezin met dertien kinderen. De meesten werken nu voor zichzelf in de bouw. Dat zat er al vroeg in.”

Ook bij jou?
,,Ja. Ik denk dat ik 14 of 15 jaar oud was toen ik een stal van mijn vader verbouwde en pekingeenden ging houden. Die kreeg ik als eendagskuiken en na zeven weken verkocht ik ze weer. Prima handel.”

Stimuleerden je ouders je om ondernemer te worden?
,,Nee, ze vonden dat ik beter eerst een vak kon leren. Dat heb ik niet gedaan. De schoolbanken waren niks voor mij. Na de middelbare school wilde ik gewoon werken en geld verdienen.”

Hoe ben je begonnen?
,,Ik heb eerst een jaar bij het bouwbedrijf van mijn broer in Lunteren gewerkt. Daarna wilde ik voor mezelf beginnen. Mijn andere broer was actief in staldaken. Via hem kon ik wel wat isolatieklussen doen.”

Van het één kwam het ander. Al snel kende Hardeman een clubje aannemers dat hem voorzag van opdrachten. Hij nam personeel in dienst en voor hij het wist had hij een complete oplossing voor agrariërs in huis. Inmiddels is Hardeman Isolatie een begrip als het gaat om het leveren en monteren van geïsoleerde dak- en wandpanelen en het renoveren van bedrijfspanden. Er werken circa 50 medewerkers bij het bedrijf, dat jaarlijks zo’n 700 projecten realiseert. Dat zijn niet alleen stallen meer, maar bijvoorbeeld ook het nieuwe distributiecentrum van Lidl in Waddinxveen. Daar gaat maar liefst 50.000 m2 beplating tegenaan.

Lang niet iedere zzp’er slaagt erin om zijn bedrijf op deze manier uit te bouwen. Wat is jouw geheim?
,,Dat vind ik lastig. Je probeert anderen steeds een stapje voor te zijn. We waren er vrij vroeg bij met sandwichpanelen. Daardoor konden agrariërs veel sneller, goedkoper en energiezuiniger stallen bouwen. Ook in de renovatiemarkt zaten we vroeg. De komende jaren moeten er nog veel asbeststallen opgeknapt of gesloopt worden.”

Maar verder?
,,Tja. Ik weet het eerlijk gezegd niet. Je moet de goede mensen hebben. De prijs moet scherp zijn. En als er iets mis gaat, moet je het oplossen in plaats van discussiëren.”

Dat kan een ander toch ook?
,,Dat denk ik ook wel eens. Maar voor jezelf werken is blijkbaar toch best lastig. Je moet het durven om beslissingen te nemen.”

Dat vind jij niet lastig?
,,Nee, valt mee. Ik beslis veel op gevoel. Dat gaat aardig.”

Wat voor ondernemer ben je?
,,Ik ben niet de grootste vakman. Ik ben beter in het aansturen van medewerkers. De juiste mensen op de juiste plek zetten en hun sterke kanten benutten. Het moet een geoliede machine zijn. Daar zorg ik voor.”

Om de vraag hoe zijn medewerkers hem zouden omschrijven, moet hij lachen. Een harde bikkel, zegt hij vervolgens met onvervalste Kootwijkerbroekse tongval.

Je lijkt me niet iemand die veel woorden aan iets vuil maakt.
,,Nee, zeker niet. Straks tijdens de officiële opening van het pand moet ik een speech geven. Als ik er aan denk begin ik al te zweten... Vergaderen doen we hier ook nooit. Ik loop altijd gewoon rechtstreeks naar iemand toe: zo gaan we het doen.”

Je loopt ook niet veel op netwerkbijeenkomsten rond.
,,Nee, dat klopt. Ik ben niet zo van dat officiële gedoe en handjes geven. En ik weet toch: dan wordt het weer laat en komt het op drinken aan, en dan ben ik ‘s ochtends weer niks waard. Nee, ik zit net zo lief ‘s avonds thuis op de bank.”

Geen netwerker dus. Maar dat betekent niet dat hij stilzit. Afgelopen jaren heeft Hardeman samen met zijn broers Jan en Wim al meerdere, grote productielocaties opgezet, hoofdzakelijk in de prefabbouw.

Je hebt ook een boerderij in Ethiopië. Hoe is dat zo gekomen?
,,Mijn zus doet daar ontwikkelingswerk. Zo kwam ik in contact met Gert van Putten, die daar een kippenfarm had. Hij zocht vennoten die mee wilden doen. Het leek me wel een uitdaging. Vrij recent heb ik de Maranatha Farm overgenomen.”

Zie je dat als ontwikkelingswerk?
,,Het speelt zeker mee dat je zo het leven van mensen daar beter maakt. Maar het gaat mij er vooral om dat we daar gezonde bedrijven neerzetten. Ik hoef er echt het geld niet te verdienen, maar zo’n farm moet wel de eigen broek kunnen ophouden. Alleen maar geld erin pompen is het slechtste wat je kunt doen voor zo’n land.”

En je bent hier in Nederland ook nog een beetje boer?
,,Ja dat klopt, maar die kippenbedrijven doe ik samen met de jongens die er dagelijks op werken”

Echt?
,,Ja, ik vind het echt leuk om samen met oud-werknemers die voor zichzelf willen beginnen, wat op te zetten. Zo zag ik een mooie boerderij bij hen in de buurt te koop staan en stelde ik hen voor om het samen te doen. Zij runnen het bedrijf in de praktijk en zorgen dat het technisch goed loopt en ik doe de handel.”

Het klinkt alsof je razend druk moet zijn.
,,Nee hoor. Dat valt best mee. Als je anderen de ruimte geeft en wat gunt, dan maken ze er een succes van. En dan hoef je er zelf niet veel tijd in te steken. Ik ben echt niet elke avond weg.”

Hardemans ondernemersdrift valt inmiddels ook buiten de gemeentegrenzen op. Vorig jaar werd hij genomineerd voor een landelijke ondernemersprijs. Stond zijn naam ineens in een rijtje met onder meer Harrold Goddijn (TomTom), Jos de Blok (Buurtzorg) en John de Mol (Endemol). ,,Echt waar?’’, reageert Hardeman verbaasd. Wist hij niet. Van John de Mol heeft hij wel eens gehoord. Wat hij ook alweer precies doet? Tv-producties? Daar kan je dus goed geld mee verdienen?

Is geld belangrijk voor je?
,,Ik hou er wel van om geld te verdienen. Ik wil het hoogste rendement uit mijn bedrijven halen. Maar ik zal er geen gekke dingen van te kopen. Ik investeer het allemaal weer in die bedrijven.”

Quote nam je een aantal jaar geleden voor het eerst op in haar blad. Wat vond je daarvan?
,,Het was de Quote Junior waar ik in stond. Laat ze maar niet weten hoeveel leningen we hebben. Wat ik ervan vond? Ik blijf liever een beetje achter de schermen.”

Waarom?
,,Je hebt er niets aan. Je kunt beter een tevreden klant hebben.”