Vol enthousiasme begon ik een week voor de deadline met het schrijven van mijn column. Feitelijk heb je dan ruim de tijd om een goed stuk te schrijven. Uiteindelijk was ik na twee dagen zo goed als klaar. Er was alleen iets dat niet klopte…

Daarom is wat je nu leest níet de column die ik in eerste instantie klaar had liggen voor deze editie. Wat daarvan de reden is? Onbewust-bewust had ik mezelf druk opgelegd om een héle leuke column te schrijven. Zo één waarop ik veel reacties zou krijgen en die mensen duidelijk zou maken wat het nut van coaching is. Om nóg eerlijker te zijn, ik wilde zo’n column waarna mensen zouden denken: ‘Zó, met die coach ga ik eens een afspraak maken’.

Natuurlijk, het is ontzettend fijn om complimenten te krijgen als je een knalcolumn hebt geschreven. Het is een vorm van erkenning voor mij als professional in mijn vakgebied (en ja, dat enthousiasme over complimenten heeft ook weer een dieperliggende oorzaak). Daarnaast speelt mee dat ik druk voel om succesvol te worden. Ik ben per slot van rekening al anderhalf jaar onderweg met mijn bedrijf en nu moet het toch wel écht gaan ‘gebeuren’.

Het resulteerde in een tekst waarmee ik té nadrukkelijk klanten aan het werven was en waarbij menig lezer ruim voor het einde in slaap zou zijn gevallen. Het was zo’n verhaal waaruit duidelijk bleek dat ik wel degelijk kennis had van mijn vakgebied. Erger nog, ik had een situatie tot op microniveau toegelicht. Iets waar het merendeel van de lezers geen behoefte aan heeft. Ik had met dat verhaal kortom prima zelf een afspraak bij een coach kunnen maken om mezelf eens grondig door te laten lichten.

Gelukkig kwam ik er tijdig achter en besloot opnieuw achter mijn laptop te kruipen. De conclusie is dat ik me onzeker voel over mijn werk (en ja, ook op een aantal andere vlakken). En onzekerheid bestrijd je niet door met arrogantie te strooien. Om de oorzaak daarvan te onderzoeken is het zaak om het monster recht in de ogen te kijken. Te zien hoe zwart, lelijk en groot het is. Waar het vandaan komt, wat er nodig om die onzekerheid weg te laten gaan, of onzekerheid überhaupt iets is dat voor altijd weg kan en of het écht weg is als je een ruim aanbod in klandizie hebt of dat de onzekerheid dan alleen maar wordt ‘bedekt’?

Daarom een vraag aan jullie: kent iemand nog een goede coach...?

Hilde Brouwer is sparringpartner en inspiratiecoach in Barneveld.

summitcoaching.nl.