'Die tweede locatie had ik eerder moeten openen'
Ondernemer Wilma van Delen viert dit jaar het 6-jarig bestaan van Salon Uniek. Een periode waarin het bedrijf uitgroeide van twee naar achttien werknemers, er een tweede locatie bij kwam en de coronacrisis uitbrak. Maar waarin ze ook werd uitgeroepen tot leukste kapsalon van de gemeente Barneveld. Een blik achter de schermen bij de meiden van Uniek.
Groot denken, groot worden. Toen Wilma van Delen op 22-jarige leeftijd haar eigen kapsalon opende had ze een duidelijk doel voor ogen; een grote beautysalon met verschillende disciplines onder één dak. Groeiruimte was er genoeg in het voormalige pand van de Ambulancedienst aan de Plantagelaan en groeien deed ze. Al in het eerste jaar werd het team versterkt door nog eens zes kapsters. Anno 2020 is Salon Uniek de grootste beautysalon van de gemeente Barneveld. Eind juni werden ze uitgeroepen tot Leukste Kapsalon van de gemeente Barneveld.
Hoe verklaar je het succes van je bedrijf?
Vanaf het allereerste begin heb ik geïnvesteerd in een goede online zichtbaarheid. Dat lijkt een open deur, maar zes jaar geleden waren kappers online nog bepaald niet goed vertegenwoordigd. We waren ook de eerste met de mogelijkheid om online een afspraak te maken. Wat Salon Uniek anders maakte was het totaalconcept van kapsalon én schoonheidsspecialiste onder één dak. Die combinatie sloeg ook zeker aan, al moesten we onze klanten er wel in meenemen. Zo kon men in het begin gratis de wenkbrauwen laten harsen. Iets wat nu heel normaal is, maar toen minder bekend. En hoewel we zeker op het kappersfront hard groeiden, verliep heus niet alles even soepel. De volgende stap was bijvoorbeeld een pedicure. Ik dacht dat doen we er wel even bij, maar het duurde uiteindelijk twee jaar voordat de pedicure bij de klanten tussen de oren kwam. Hetzelfde geldt voor de zonnestudio. Ook die heeft een lange aanloopperiode nodig gehad. Toch heb ik nooit getwijfeld dat het een goede keuze was. Ik geloofde in het totaalconcept. Zeker in die beginjaren, vlak na de crisis. Mensen waren druk met werk en hadden weinig tijd. Dan is het ideaal als je op één adres van a tot z geholpen kan worden.
Wat heeft je geïnspireerd tot ondernemen?
Dat zit gewoon in je, anders begin je er niet aan. Toch deed ik in het begin alles puur op gevoel. Moet je op een gegeven moment tig keer op een dag nee aan klanten verkopen, dan is het tijd om een nieuwe kapster aan te nemen. Andere dingen beslis ik op basis van mijn eigen ervaringen. Zo heb ik bijvoorbeeld kwartaalgesprekken ingevoerd, waarin we bespreken hoe het gaat, welke omzet wordt gedraaid, maar ook wat iemand uit het werk wil halen. Zelf heb ik dat als werknemer altijd gemist. Het kappersvak kan namelijk best repeterend werk zijn. Dan is het fijn als je normale werkzaamheden worden aangevuld met iets wat je leuk vindt. Of wanneer je iets nieuws kunt leren. We zijn daardoor een platte, zelfsturende organisatie geworden. Iedereen kan de salon openen en sluiten, en iedereen heeft zijn eigen taken binnen het bedrijf. Als het moet kan ik gerust drie maanden weg. Het bedrijf draait gewoon door.
Onderneem je nog steeds op gevoel of pak je het inmiddels anders aan?
Na een paar jaar waren we zo ver gegroeid dat we overstapten naar een andere accountant, die ons heeft geholpen om een professionaliseringsslag te slaan. Minder intuïtief reageren, meer sturing. Ik kan ook goed sparren met mijn man, Evan van Doornik. Ook hij heeft een eigen bedrijf en is zakelijk gezien wat harder dan ik. Daardoor komen we bij een probleem al pratend vaak tot een gulden middenweg. Inmiddels werk ik ook meer áán dan ín de zaak. Waar ik eerder zes dagen in de week, plus de avonden op de werkvloer stond, ben ik nu nog twee dagen actief als kapper, met name in de haarwerken. De rest van de week richt ik me op de bedrijfsvoering en het personeel. Ik loop wel veel over de werkvloer en hou graag de controle. Dat is ook de reden dat alle achttien medewerkers in loondienst zijn en niet in een zzp-constructie werken. Dan krijg je onderling rare concurrentieverhoudingen. Ik noem mezelf niet graag baas - een hond heeft een baas - maar ik ben wel degene die bepaalt welke kant we opgaan als Salon Uniek.
Wat is jouw visie voor het bedrijf?
Ik weet heel goed wat ik wel en niet wil en neem mijn collega's daarin mee. Gastvrijheid en klantvriendelijkheid staan daarbij bovenaan. Binnenkomende klanten groeten en met een lach de telefoon opnemen. Daar hamer ik op, want een goede ontvangst maakt een groot verschil. Vergelijk het met een restaurant; je kan nog zo lekker eten, maar als de bediening slecht is dan kom je niet terug. Met het hele team doen we één keer per jaar een rondje door de zaak waarbij we kijken door de ogen van de klant. Hoe ziet het eruit? Is de indeling logisch? Staat iets in de weg of zijn dingen verouderd. Ook nieuwe collega's vraag ik altijd wat zij zouden veranderen. Zo voorkom ik dat ik bedrijfsblind word en schonen we de boel regelmatig op.
Welke stap in je bedrijf had je veel eerder moeten zetten?
Vanwege de anderhalvemetersamenleving hebben we deze lente een tweede locatie geopend in het dorp, op het Torenplein. Iedereen rouleert tussen de beide locaties, waardoor we samen één team blijven. Dat vind ik belangrijk. Achteraf had ik die extra locatie eerder kunnen openen. Niet alleen omdat we nu dagelijks vijf tot tien nieuwe klanten ontvangen, maar het heeft ook veel rust gebracht. Met name in de salon aan de Plantagelaan, want terugkijkend was het daar wel erg vol aan het worden. Het heeft ook weer een nieuwe klantenkring aangeboord, met name onder de 65+-doelgroep. Voor mijn collega's biedt dat de nodige afwisseling in het werk, qua kaptechnieken, maar ook wat gesprekken betreft. Sowieso merk je dat je als kapper sinds de coronacrisis meer gewaardeerd wordt. De kapper was vaak de eerste afspraak buiten de deur, maar wat ook opvalt is dat mensen sindsdien relaxter zijn geworden. Ze zijn minder gehaast en zien een bezoek aan de salon als een momentje voor zichzelf. Daarin merken we absoluut verschil.
En op persoonlijk vlak? Wat had je eerder moeten doen?
Ik had eerder aan de zaak moeten gaan werken, in plaats van erin. In je vrije tijd de boekhouding moeten doen of je collega's aansturen terwijl je zelf iemand aan het knippen bent is eigenlijk geen doen. Ik heb nu meer tijd en ruimte om mijn collega's persoonlijke aandacht te geven. Dat betaalt zich ook weer terug. In het verleden heb ik wel eens regelmatig met iemand om tafel gezet over hoe het ging en waar ze nog hulp bij kon gebruiken. Dat resulteerde er uiteindelijk in dat ze lekkerder in haar vel zat en meer omzet per maand draaide dan daarvoor. Hoe dat kan? Bij de één is het puur de persoonlijke aandacht, bij een ander gaat het om werkzaamheden die ze niet leuk vindt. Of de werkdruk is te hoog. Het is een zwaar vak, daar kan ik niets aan veranderen, maar ik probeer ze wel te stimuleren om erover te praten. Vind je het nog leuk wat je doet? Wil je minder werken? Een vaste vrije middag kan al een groot verschil maken. Het voordeel van onze salon is dat we duidelijk inzicht hebben in de planning en omzetten per medewerker. Hierdoor kan ik snel bijsturen mocht dat nodig zijn. Ondanks de grootte van salon is de sfeer nog altijd heel goed. Daar moet je in investeren. En ik ben bovenal supertrots op ons team!