Wie koopt er in tijden van digitalisering nog een drukkerij en investeert en passant ook nog eens miljoenen in een nieuwe pers? Nou, Erik Wink dus. De grafisch ondernemer ziet nog volop groeipotentie voor de verzelfstandigde Vellendrukkerij BDU.

Twee jaar geleden verkocht de BDU deze nichetak die zich bezighield met de productie van periodieken, om zich te kunnen focussen op het uitgeven en drukken van kranten. Wink - op dat moment werkzaam als directeur bij een andere drukkerij - zag zijn kans schoon en hapte toe. Sinds de zomer van 2017 is hij de eigenaar en directeur van Vellendrukkerij BDU.

Op de gevel staat nog 'BDU', hoe zit dat?
De naam BDU is een begrip in de markt. Voor de herkenbaarheid hebben we die naam aangehouden. Maar voor de duidelijkheid: we staan dus helemaal los van de uitgeverij en de krantendrukkerij. We merken nog wel dat dat niet bij iedereen geland is. Toen BDU Uitgeverij onlangs het faillissement aanvroeg voor haar kranten in Noord-Holland, kregen wij meteen vragen van klanten en leveranciers. Gaat het wel goed bij jullie? Ja, dus. Dat heeft niets met ons te maken.

Wat is er veranderd sinds jij aan het roer staat?
De grootste verandering is dat het hele team nu bij elkaar zit. Hiervoor zat de drukkerij aan de ene kant van de Marconistraat en ordermanagement en sales aan de andere kant. Daar zit maar 25 meter tussen, maar die afstand deed wat. Aan de persen hadden ze het gevoel: wij maken het werk hier, maar ze nemen de beslissingen aan de overkant. We zijn nu één team, bespreken elk kwartaal met elkaar de resultaten. Ik merk dat daardoor de binding en betrokkenheid met het bedrijf gegroeid is. Het is niet mijn bedrijf, het is ons bedrijf. En wat we doen is geen bijzaak meer, maar onze corebusiness. Dat zorgt voor veel energie bij iedereen. Maar verder heb ik vooral veel hetzelfde gelaten. Ik ben bijvoorbeeld niet langs alle klanten gegaan om kennis te maken. Wilco, Monique en Hennie, onze salesmanager en ordermanagers, hebben een goede relatie met onze klanten. Waarom zou ik dan op hun stoel gaan zitten? Voor mijn ego heb ik het in ieder geval niet nodig dat anderen me zien als de nieuwe eigenaar. Dat er geen klant is weggegaan en alle 15 medewerkers zijn gebleven na de overname, dat vind ik veel belangrijker.

Even terug naar die overname. Een drukkerij kopen terwijl iedereen roept dat 'print dood is', je moet het durven...
Nou, ik denk daar anders over. Door de digitalisering is er wel wat volume in de markt weggevallen en kleine oplages kunnen tegenwoordig voordeliger geprint worden, maar dan houd je nog steeds een hele grote markt over. Dat bleek ook wel uit de orderportefeuille die ik hier aantrof. Die was echt goed gevuld. Ik geloof in dit product, in deze business en ik zie nog volop potentie om te groeien. Anders was ik er echt niet in gestapt. 

Wink studeerde een blauwe maandag aan de pedagogische academie, maar constateerde al snel dat het 'geitenwollensokkengehalte' hem daar iets te hoog was. Prima, kreeg hij thuis te horen. Maar je gaat niet stilzitten. En dus nam zijn vader hem mee naar de drukkerij. Het bleek het begin van een lange grafische loopbaan. Wink begon onder aan de ladder en groeide via functies als ordermanager, accountmanager en technisch bedrijfsleider uit tot managing director van enkele grotere drukkerijen. 

Zou je nu nog aan de pers kunnen staan?
Ha, nee. Dan doe ik respectvol een stapje achteruit. Maar het helpt in gesprekken met klanten natuurlijk wel dat ik kan adviseren op basis van kennis over bijvoorbeeld papier of het drukproces.

Over techniek gesproken. Deze zomer heb je een gloednieuwe drukpers gekocht. Waarom?
Er stonden hier twee wat oudere persen, waar we relatief veel problemen mee hadden. En bij een drukpers heb je het dan al snel over serieuze kosten. Je wilt niet elk jaar een ton kwijt zijn aan onderhoud en reparaties. De nieuwe pers die we gekocht hebben is dusdanig goed en snel dat hij de twee oude persen kan vervangen. We kunnen voortaan namelijk 18.000 vellen per uur bedrukken en straks binnen 3 tot 5 minuten de pers klaar maken voor een nieuwe order.

Niet alleen Wink is enthousiast over de pers. Ook in de branche maakt het de tongen los. Want zulke investeringen? Die zie je eigenlijk alleen bij de allergrootste drukkerijen. Een berichtje over de nieuwe pers leverde Wink in één dag 9.000 nieuwe contacten op. Dat had hij even niet zien aankomen.

Wat zegt jou dat?
Dat er in de markt heel wat partijen zijn die erg geïnteresseerd zijn in onze nieuwe pers en de omzet die we daarmee draaien. Het bevestigt onze sterke positie in de markt en de potentie die wij, maar dus ook anderen zien. Al moeten we de komende jaren keihard blijven werken hoor, om die potentie te verzilveren, anders worden we binnen een paar jaar ingehaald. Op termijn denk ik dat wij daarom ook zullen moeten gaan samenwerken, het zij met bijvoorbeeld een nabewerkingsbedrijf of onder de paraplu van een grotere drukgroep. Maar voorlopig zijn we nog volop onderscheidend en gaan we keihard werken om per jaar nog zo'n vier tot vijf ton extra omzet binnen te halen.

Waar zit dat onderscheidend vermogen in?
Op zich zit het niet zozeer in het product, maar in onze werkwijze en specialisatie. Wij drukken alleen maar periodieken en dat kunnen we heel goed en heel snel. Het gebeurt hier dat er op maandagavond een bestand binnenkomt, we op dinsdag drukken en het magazine op woendag op de mat ligt. Dat is uniek in onze markt.

Kun je daarmee de concurrentie aan met grote online drukkers?
Absoluut. Ook qua prijs. Ik heb zelf in grote bedrijven gewerkt en dan zie je toch dat er op elke afdeling al snel één of twee medewerkers teveel lopen. Wij zijn dusdanig lean en mean dat we tegen lagere kosten kunnen drukken.

www.vellendrukkerijbdu.nl