Op eigen benen in de voetsporen van hun vader

Op 1 november 2023 stond de wereld van Nathalie Wilbrink en haar zussen Jennifer en Fabiënne stil. Hun vader, ondernemer Lammert Wilbrink, overleed onverwacht. Wat volgde was niet alleen rouw, maar ook verantwoordelijkheid. Anno 2025 staat zijn naam fier op de gevel van het nieuwe bedrijfspand in Woudenberg.
Tekst: Hiemstra Media
Nathalie (28) is de oudste van de drie zussen en anno 2025 het gezicht van Lammert Wilbrink BV, waarvan hun moeder Wilma eigenaar is. Omdat hun vader voornemens was het op termijn rustiger aan te gaan doen, begon Nathalie in 2016 mee te werken in het bedrijf. In eerste instantie op de binnendienst en later als rechterhand van haar vader. “Zijn dood was een enorme klap voor ons gezin en iedereen die mijn vader kende. Tegelijkertijd was dat het startschot voor een nieuwe fase in ons familiebedrijf. We hadden nooit de intentie om leiding te geven aan het bedrijf. Totdat het moment daar was. Hij gaf ons nog mee dat we ermee zouden moeten stoppen, maar we hebben meteen gezegd: dat gaan we niet doen. We voelden dat we het bedrijf moesten voortzetten en weten zeker dat hij daar blij mee was. Gelukkig hadden we goede mensen om ons heen en kende ik veel klanten al. Maar de eerste maanden voelde het soms ook als zwemmen zonder bandjes.”
Leerschool
Betrokken, betrouwbaar, direct en recht door zee. Het is typerend voor de manier waarop haar vader zowel privé als zakelijk door het leven ging, vertelt Nathalie. Ook haar leerschool werd hierdoor gekenmerkt. “Ik volgde de paardenhouderijopleiding toen mijn leraar me zei: ‘Jij hebt meer in je mars dan stallen uitmesten’. Mijn vader wilde de boot eigenlijk afhouden, maar ik ben bij hem gaan werken en ging tegelijkertijd naar school voor een administratieve hbo-opleiding. Na drie jaar op de binnendienst en administratie ging ik elke dag met hem mee 'naar buiten' om die kant van het bedrijf te leren kennen. Dan zat ik naast hem als hij aan het bellen was. Ging mee naar elke afspraak. In het begin voelde ik me overbodig. Ik zat er voor mijn gevoel maar een beetje bij, klanten wilden alleen met mijn vader praten. Maar na verloop van tijd raakte ik steeds meer betrokken. Op een gegeven moment begonnen ze mij te bellen. Dat vond hij mooi om te zien.”
De verantwoordelijkheden die haar vader op haar bordje legde kwamen in rap tempo en waren uitdagend. “Hij vroeg me bijvoorbeeld om een studentenflat te beheren met 114 kamers. De helft van de kamers stond leeg, dus er was werk aan de winkel. Mijn vader gaf me alle vertrouwen en bemoeide zich er alleen zijdelings mee. ‘Gewoon gaan en proberen, laat maar weten als ik je ergens mee kan helpen.’ Ik had ze allemaal in no time gevuld. Ook ben ik de administratie gaan digitaliseren. Alles ging nog met de hand.”
Van koetjes en kalfjes naar deals
De samenwerking met haar vader beschrijft Nathalie als vormend: “Intens, maar leerzaam. Hij had een onvoorwaardelijk vertrouwen in mij en gaf mij het gevoel dat ik het allemaal kon. Hij was trots en dat voelde ik aan alles. Ook leerde ik veel van hem. Hij was snel in denken en onderhandelen, van privézaken schakelde hij moeiteloos over naar het maken van deals. Hij was eerlijk en deelde veel met klanten. Deze manier van contact heb ik echt van hem overgenomen en past ook bij me.”
De combinatie van rouw en ondernemen is intens geweest in de afgelopen periode, blikt Nathalie terug. “In het begin voelde alles dubbel. Je bent verdrietig, maar er is geen tijd om stil te staan. Het bedrijf moest doorgaan, dus die eerste maanden waren we vooral aan het regelen. Bovendien overleed mijn vader een dag nadat mijn zoontje werd geboren op 31 oktober 2023. Die twee zijn voor altijd met elkaar verbonden.”
Ondanks de klap gaf het werk Nathalie en haar zussen destijds ook structuur. “Het voelde goed om bezig te zijn met iets wat van hem was. We zijn sindsdien echt samen aan het bouwen. De rolverdeling krijgt langzaam maar zeker vorm: Jennifer richt zich op verhuur, verkoop, contracten en brochures, terwijl Fabiënne sinds kort ook is aangesloten en de website en social media oppakt.”
De zussen kijken met vertrouwen vooruit en stellen zichzelf duidelijke doelen. “We willen ons portfolio bijvoorbeeld uitbreiden met beheer voor beleggers: zij kopen een verhuurpand, en wij nemen alles van a tot z uit handen. Zo kunnen zij bijvoorbeeld genieten van hun pensioen, terwijl wij hen volledig ontzorgen.”
De Briellaerd
Nergens is de ondernemersvisie van haar vader zo tastbaar als op bedrijventerrein De Briellaerd, vinden de zussen. Midden in de crisis van 2012 kocht hij zijn eerste kavels. Met zijn verzamelgebouwen gaf hij vorm aan een uniforme en toegankelijke uitstraling voor het hele terrein. Van kleine bedrijfsunits tot het markante gebouw ‘Barnbox’: de hand van hun vader is zichtbaar in zo’n 75% van de panden op De Briellaerd. “De panden ademen zijn signatuur”, vindt Nathalie. “Functioneel, doordacht en dienstbaar aan ondernemers. Hij hield de marges laag om het aantrekkelijk te maken voor anderen. Daar had hij slapeloze nachten van, maar het werkte.”
Het bedrijf van hun vader is onder leiding van de zussen geen kopie van het verleden, geeft Nathalie aan. “We nemen zijn visie mee, maar we kijken ook vooruit. We zijn veel bezig met procesverbetering, met data en klantgericht werken. Mijn vader was sterk in zijn netwerk. Wij willen dat versterken met structuur. En we hebben keuzes gemaakt: Waar zijn we goed in? Waar willen we in groeien? Die richting helpt ons als team.”
Doen ze het anders dan hij? “Ja, we doen het meer samen, zijn misschien iets voorzichtiger. Maar we blijven net als mijn vader betrokken, denken mee met klanten en voelen ons verantwoordelijk tot het einde. We willen het karakter van het bedrijf, dat hij in al die jaren heeft opgebouwd, behouden, maar geven daar wel onze eigen invulling aan. Net als mijn vader zijn we van a tot z bij onze klanten betrokken en koesteren we het netwerk dat is opgebouwd. En net als hij geloven wij: wie niet kan delen, kan ook niet vermenigvuldigen.”